దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ ను అనుచరించేవారు అని వాదించడం వేరు మరియు నిజంగా వారి సున్నత్ ను తెలుసుకొని దాని పై అములు చేసేవారు వేరు...
దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ ను అనుచరిస్తామని చెప్పే అహ్లె సున్నత్ వర్గం వారిలో కొందరిపై చాలా ఆశ్చర్యం కలగుతుంది; వారు ఒకవైపు “మేము అహ్లె సున్నతులం” అని అంటారు మరో వైపు తమ పుస్తకాలలో ఉన్న దైవప్రవక్త(స.అ) యొక్క హదీస్ మరియు విధినిషేధాలను వ్యతిరేకిస్తూ కనిపిస్తారు.[1]
ఒకవేళ మేము ఈ హదీస్ “నేను మీ మధ్య అల్లాహ్ గ్రంథం మరియ నా సున్నత్
ను విడిచి వెళ్తున్నాను మీరు వాటి ఆశ్రయంలో ఉన్నంత వరకు మార్గభ్రష్టులు కాలేరు”ను సరైనది అని అంగీకరిస్తే, ఎలాగైతే ఈనాడు అహ్లెసున్నత్లలో కొందరు నమ్ముతారో, అలాగైతే ఇక అపకీర్తి ఇంకా పెరిగిపోతుంది. ఆశ్చర్యానికి హద్దు ఉండదు.
ఉమర్ ఇబ్నె ఖత్తాబ్ అయితే స్పష్టమైన పదాలలో ఇలా అన్నారు: “మాకు కేవలం అల్లాహ్ గ్రంథం చాలు” అని. నిజానికి ఇది స్పష్టంగా దైవప్రవక్త (స.అ) పై అపవాదం. దైవప్రవక్త(స.అ) పై అపవాదం అనగా అల్లాహ్ పై అపవాదం.
ఉమర్ యొక్క ఈ ప్రవచనం, అహ్లెసున్నత్ యొక్క “సహ్హాహ్” గంథాలన్నీంటిలో “బుఖారీ” మరియు “ముస్లిం” తో సహా, ఉంది. అయితె ఎప్పుడైతే దైవప్రవక్త(స.అ) “నేను మీ మధ్య అల్లాహ్ గ్రంథం మరియు నా సున్నత్
ను విడిచి వెళ్తున్నాను” అని అన్నారో అప్పుడు ఉమర్ ఇలా అన్నారు; మా కోసం అల్లాహ్ గ్రంథం చాలు. మాకు మీ సున్నత్ అవసరం లేదు. ఉమర్, దైవప్రవక్త(స.అ) ముందు “మాకు అల్లాహ్ గ్రంథం చాలు”, అని చెప్పినప్పుడు అబూబక్ర్ తన మిత్రుడి మాట నెరవేర్చడానికి ప్రయత్నం చేశారు. అందుకనే తన ఖిలాఫత్ కాలంలో ఇలా అన్నారు: “దైవప్రవక్త(స.అ) నుండి ఎటువంటి హదీసును కూడా వ్రాయకండి, మరియు ఎవరైన మీకు ప్రశ్నిస్తే అతడితో మా మరియు మీ మధ్య అల్లాహ్ గ్రంథం ఉంది, దాని హలాల్
ను హలాల్ మరియు దాని హరామ్ను హరామ్ అని తెలుసుకో!”[2]
దైవప్రవక్త(స.అ) యొక్క సున్నత్ను వదిలేసి దానికి బదులుగా అల్లాహ్ నిదర్శనము లేనటువంటి బిద్అత్లను తీసుకొచ్చి చేర్చిన ఆ వర్గం పై ఎలా ఆశ్చర్యపోకుండా ఉండగలము!. ఆ పై “మేము సున్నీయులం” అన్న గర్వం. తప్పకుండా గర్వపడాల్సిందే, కాని ఎప్పుడు? ఎప్పుడైతే దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ పై అమలు చేసి దానిని కాపాడుకుంటామో అప్పుడు. అంతేగాని సున్నత్ ను మార్చేసీ, సున్నత్ ను నిషేధించి కాదు.
కాని మనకు అబూబక్ర్, ఉమర్ మరియు ఉస్మాన్ గురించి తెలిసినప్పుడు, ఇంకా ఆశ్చర్య పడవలసిన సమయం అది. ఎందుకంటే వారికి కూడా ఈ “అహ్లెసున్నత్” పేరు తెలియదు. ఎందుకంటే అబూబక్ర్ ఇలా ప్రవచించారు: “ఒకవేళ నీవు నన్ను దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ పై అమలు చేయమని కోరితే నాలో వాటిపై అమలు చేసే శక్తి లేదు”[3]
అబూబక్ర్లో ఎందుకు దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ పట్ల శక్తిలేదు? దైవప్రవక్త(స.అ) యొక్క సున్నత్ అసంభవమైనదా, అబూబక్ర్ శక్తికి మించినదా?
అయితే అహ్లెసున్నత్
లు “మేము దైవప్రవక్త(స.అ) సున్నత్ పై అమలు చేస్తాము” అని ఎలా వాదించగలరు? వాస్తవానికి వారి వర్గాన్ని స్థాపించిన వ్యక్తిలోనే దాని పై అమలు చేసే శక్తిలేదు.
అల్లాహ్ ఇలా అని ప్రవచించలేదా!
لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ
అనువాదం: నిస్సందేహముగా దైవప్రవక్తలో మీ కొరకు అత్యుత్తమ ఆదర్శం ఉంది.[అల్ అహ్జాబ్ సూరా:33 ఆయత్:21]
ఇలా కూడా ప్రవచించెను:
لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا مَآ ءَاتَىٰهَا
అనువాదం: అల్లాహ్ ఏ ప్రాణి పైనా దానికి ఇచ్చిన దానికంటే ఎక్కవ భారం మోపడు.[తలాఖ్ సూరా:65 ఆయత్:7]
ఆ తరువాత ఇలా ప్రవచించెను:
وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖ
అనువాదం: ధర్మం విషయంలో ఆయన మీపై ఎలాంటి ఇబ్బందినీ ఉంచ లేదు.[హజ్ సూరా:22 ఆయత్:78]
అంటే అబూబక్ర్ మరియు అతని మిత్రుడు ఉమర్, దైవప్రవక్త(స.అ) అల్లాహ్ యొక్క దీన్
ను ప్రచారించకుండా దానికి బదులు తమ విషయాలను ప్రచారించారు, అని అనుకుంటున్నారా? మరియు ముస్లిములకు వాటిపై అమలు చేసే శక్తి లేనప్పటికీ వారిని వాటిపై అమలు చేసేందుకు ఆదేశించారు, మరి ఇలా ఎట్టిపరిస్థితులలో జరగదు.
రిఫరెన్స్
1. బుఖారి, తన గ్రంథం “సహీ”లో రివాయత్
ను ఇలా ఉల్లేఖించారు; “దైవప్రవక్త(స.అ) రమజాన్ మాసంలో తరావీహ్ నమాజ్
ను జమాఅత్ ద్వార చదవ కుండా నిషేదించి ఇలా ప్రవచించారు: ప్రజలారా! మీరు మీ ఇళ్ళలో నమాజ్ చదవండి, ఎందుకంటే సున్నత్ నమాజులు ఇంట్లో చదవటమే మంచిది”. కాని అహ్లెసున్నత్
లు దైవప్రవక్త(స.అ) ఆదేశించిన దానిని పట్టించుకోకుండా వదిలేశారు మరియు ఉమర్ ఇబ్నె ఖత్తాబ్ యొక్క బిద్అత్
ను పట్టు కున్నారు.
2. తజ్కిరతుల్ హుఫ్ఫాజ్, జహబీ, భాగం1, పేజీ3.
3. ముస్నదె ఇమామ్ అహ్మద్ ఇబ్నె హంబల్, భాగం1, పేజీ4. కన్జుల్ ఉమ్మాల్, భాగం3, పేజీ126.
వ్యాఖ్యానించండి