మన అస్తిత్వం మరియు మన ఆస్తిీ, మన ప్రతీదీ తల్లిదండ్రులకు చెందినవే. నీదీ అన్నది ప్రతీది వారిది కూడా అని భావించు అని వివరిస్తున్న రివాయత్ వివరణ.
ఈ కాలంలో నాదీ నీదీ అనే భావన ఎక్కువయ్యింది. మునుపు కాలంలో ఒక ఊరి జనమంతా ఒకే కుటుంబ సభ్యులుగా ఉండేవారు, మెల్లమెల్లగా అదికాస్తా బంధువులకు పరిమితమయ్యింది, ఆ తరువాత అన్నదమ్ములకు, ఆ తరువాతం కొడుకూ తల్లిదండ్రులకు పరిమితమయ్యింది, ఇక ఇప్పుడైతే నేను నా భార్యాబడ్డిలు. ఎవరి లైఫ్ వారిది పక్కింటొల్లే కాదు ఇంట్లో వారిని కూడా లెక్కచేయడం లేదు. ఎగరడం రాగానే పక్షులు గూటి నుండి ఎగిరిపోతాయి అలాగే పిల్లలు కూడా ఒకస్థాయి రాగానే తల్లిదండ్రులను వదిలేసి వెళ్ళిపోతూ ఉంటారు. మేము సంపాదించింది లేదా సంపాదించేదంతా మన యోగ్యత వలన అనుకుంటాము కాని దాని వెనక ఉన్న తల్లిదండ్రుల కష్టాలను మరిచిపోతాము. నువ్వూ నీ జీవితం మరియు నీ సంపాదన అన్నీ నీ తండ్రికి చెందినవి అని తెలుసుకో అని దైవప్రవక్త[స.అ] ఒక రివాయత్ లో సూచించారు.
రివాయత్: ఒకవ్యక్తి దైవప్రవక్త[స.అ] వద్దకు వచ్చి తన తండ్రి పట్ల ఫిర్యాదు చేశాడు. దైవప్రవక్త[స.అ] ఆ తండ్రిని కబురు చేశారు, అతనితో ప్రశ్నించగా ఆ తండ్రి ఇలా అన్నాడు: నేను బలంగా మరియు సంపాదన కలిగి ఉన్నప్పుడు నా కొడుకుకి సహాయం చేశాను, ఇప్పుడు వాడు ధనవంతుడయ్యాడు కాని నాకు సహాయం చేయడంలేదు. దైవప్రవక్త[స.అ] ఏడుస్తూ ఇలా అన్నారు: ఇది వింటే ఏడవని రాయి మరియు ఇసుక అంటూ ఉండదు(ఇది వింటే ప్రాణం లేనివి కూడా ఏడుస్తాయి), ఆ తరువాత ఇలా అన్నారు: “اَنت و مالُک لِابیک; నీవు మరియు నీ ధనసంపదలన్నీ నీ తండ్రికి చెందినవి”.[తఫ్సీరె ఫుర్ఖాన్]
రిఫ్రెన్స్
మొహ్సిన్ ఖిరాఅతీ, దఖాయిఖీ బా ఖుర్ఆన్, ముఆవినతె ఫర్హనంగ్ వ ఇజ్తిమాయియే సాజ్మానె ఔఖాఫ్ వ ఉమూరె ఖైరియ్యహ్, 1392.
వ్యాఖ్యానించండి