ఏ సమాజమైతే హజ్రత్ జహ్ర[స.అ] వారి జీవితాన్ని ఆదర్శంగా తీసుకుంటుందో ఆ సమాజం కలహాలు,కుతంత్రాలకు,చెడుకు దూరంగా అన్ని సమాజాలకు ఒక ఆదర్శం అని చెప్పవచ్చు.
ఇస్లాము మతము రాని ముందు అప్పటి అరబ్బుల యొక్క సమాజంలో స్త్రీ అనేది వారి చేతిలో ఒక కీలుబొమ్మ, మరియు స్త్రీ పట్ల వారి ప్రవర్తన కూడా అవమానకరంగానే ఉండేది వారి వ్యక్తిగత హక్కులు కూడా వాళ్ళకు చెందేవి కాదు,తమకు యుద్ధానికి పనికి వచ్చే యోధులను పుట్టించి ఇచ్చే ఒక పరికరమే తప్ప వారికి సమాజంలో ఎటువంటి స్థానము లేదు అనే ఆలోచన వారిలో ఉండేది. తమకు కొడుకు స్థానంలో కూతురు పుట్టిందనే వార్త వారిని ఏ విధంగా కోపోద్రిక్తులను చేస్తుందంటే వారు ఆ పసికందును బ్రతికుండగానే మట్టిలో పూడ్చిపెట్టడానికి వెనుకాడేవారుకాదు.
అదే విషయాన్ని దివ్యఖురానులో ఈ విధంగా ప్రస్థావించటం జరిగింది: “వారిలో ఎవరికైనా కూతురు పుట్టిందన్న శుభవార్త ను వినిపిస్తే వాడి మొహం నల్లగా మారిపోతుంది.లోలోపలే కుతకుతలాడిపోతాడు”[అన్ నహ్ల్/58].
కానీ దైవప్రవక్త[స.అ]ల వారు అదే సమాజంలో హజ్రతే జహ్ర[స.అ] ల వారిని ఒక చోట “తన తండ్రి యొక్క తల్లి” అని,వేరే చోట తనలో భాగమని ప్రవచించి స్త్రీ అనేది మన అవసరాలకు పనికి వచ్చే వస్తువు కాదు రేపటి మన తరాల వ్రాతను మార్చే ఒక అద్భుత శక్తి అని ఈ లోకానికి తెలియజెప్పారు.
ఒక సమాజం ఉన్నతమైన సమాజంగా మారటంలో స్త్రీ ఒక కూతురిగా,ఒక భార్యగా,ఒక తల్లిగా ఏ విధంగా ముఖ్యమైన పాత్రను పోషిస్తుందో మనము హజ్రతే జహ్రా[స.అ]ల వారి జీవితంలో చూడవచ్చు.
వ్యాఖ్యానించండి